Uit een rapport van de politie blijkt dat veelplegers de bajes als een hotel zien. Als een hotel!? Ja, als een hotel, althans dat wordt beweerd en zo wordt het ook in de media gepresenteerd. Maar klopt dit eigenlijk wel? Volgens mij niet. Als bestuursvoorzitter van de stichting Landlelijke Gedetineerdencommissie (LGC) heb ik een goed beeld over de gedetineerden en hun denkwijze. Daarom moet mijns inzien men in de eerste plaats een duidelijk onderscheid maken tussen beroepscriminele veelplegers en verslaafde veelplegers. Dat alle veelplegers de bajes als hotel zien is simpelweg niet waar, dit geldt alleen voor de verslaafde veelplegers. Beroepscriminele veelplegers hebben bewust ervoor gekozen om hun brood met crimineelactiviteiten te verdienen en dat zij van tijd tot tijd de bajes in moeten hoort er eenmaal bij, zo vinden zij. Zij zien de bajes echt niet als hotel, maar als een bijbehorende factor van het vak. Zij willen niet opgepakt worden.
V oor verslaafde veelplegers is dat anders. Uit een onderzoek van de LGC over verslaafde veelplegers blijkt inderdaad dat zij soms liever in de bajes zitten dan dat zij vrij zijn. En dat is mijns inziens ook wet te begrijpen. De meeste verslaafden (in Amsterdam) zijn dakloos en veelplegers. Zij zullen nooit stoppen met hun criminele activiteiten, zo blijkt uit het onderzoek van de LGC; ook al zijn zij bijvoorbeeld twee jaar clean (geweest). Omdat verslaafde veelplegers in hun leven, meestal letterlijk, niets hebben, niet eens een dak boven hun hoofd, kiezen zij er soms bewust voor om zich te laten opsluiten. Zo hebben zij in ieder geval een warme maaltijd en een dak boven hun hoofd. Is dat fout en is dat hen aan te rekenen? Neen, absoluut niet. Dit laat alleen zien dat de opvang van verslaafden (veelplegers) niet goed geregeld is. Zij geven zelf aan dat zij niet goed begeleid worden en dat zij te vaak de kans krijgen om in hun oud leventje terug te keren.
Als de staat nalaat om verslaafde veelplegers goed op te vangen en te behandelen waardoor zij noodgedwongen op straat moeten leven, en zo hen oud leventje weer oppakken, is het dan zo vreemd dat zij van tijd tot tijd een dak boven hun hoofd willen hebben en een warme maaltijd willen eten? Neen. Maar betekent dit dat de bajes een hotel is. Absoluut niet, in tegendeel zelfs. Dat dakloze verslaafde veelplegers dat zo ervaren verandert daar niets aan. Want laten wij eerlijk zij: een uurtje per dag mogen luchten; een uurtje per week je kinderen en je familie mogen zien; 1,5u per week_eenballetje mogen trappen en de rest van de tijd, soms wel 23 uur aaneengesloten, in een cel van 3 bij 5 (soms met meerdere mensen) te moeten leven en dat jaren lang, zonder een eigen wil te hebben, is dat nou echt leven in een hotel? Als u ‘ja’ hierop antwoord dan raad ik u aan om de volgende keer dat u op vakantie bent een ander hotel te gaan zoeken.
Geschreven door:
Masoud Taheri
Bestuursvoorzitter van Stichting Landelijke Gedetineerdencommissie
Februari 2006
